عزیزان پای تلویزیون شبی که بحث را می‌بینند، مصادف است با شهادت امام جواد(علیه‌السلام) امام نهم، و من یک بیست و پنج دقیقه‌ای، بیست و هشت دقیقه، بحث این جلسه را برای امام جواد(علیه‌السلام) می‌خواهم صحبت کنم. بعضی از امامان ما در کودکی امام شدند. یکی از آن‌ها امام جواد(علیه‌السلام) بود، یکی هم امام زمان(علیه‌السلام) است و سؤال این است که آیا بچه می‌تواند امام بشود، یا نه؟ جوابش را راجع به امام زمان(علیه السلام) چند بار تا به الان گفته‌ام. ولی هر لحظه همه‌ی مردم که پای تلویزیون نیستند. و لذا چیزی را که همه‌ی مردم ایران خواسته باشند که متوجه شوند، باید همه‌ی شبکه‌ها مدتی مرتب بگویند، تا همه متوجه بشوند. ولی من این را گفته‌ام، تکرار می‌کنم. فلش کامپیوتر شما دارید؟ یک فلش کامپیوتر به من بدهید. این فلش کامپیوتر جواب امامت امام زمان(علیه‌السلام) است. ببینید این فلش کامپیوتر این قسمت سرخش حساب نیست. آن طرف مشکی‌اش. یک سانت در یک سانت است. حالا بچه که... بچه‌ی سه ساله وجود کاملی است. این یک سانت در یک سانت است. دوم اینکه فلز است. عقل و شعور هم که ندارد. همین فلش کامپیوتر وصل به یک کامپیوتر که شد، در فاصله‌ی چند لحظه صدهزار صفحه‌ی کاغذ از اون فلز به این فلز منتقل می‌شود. این را چه کسی ساخته است؟ انسان! یعنی بشر چیزی ساخت که در چند لحظه صدهزار صفحه از آن فلز به این فلز، از آن جماد، به این جماد منتقل می‌شود. وقتی انسان می‌تواند یک چنین کاری بکند، خدای انسان نمی‌تواند علم امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) را به یک بچه‌ی سه ساله منتقل کند؟ انسان علم را از فلز به فلز منتقل می‌کند. خدا نمی‌تواند علم را از انسان به انسان منتقل کند؟ این را من برای امام زمان(علیه‌السلام) گفته‌ام. برای امام جواد(علیه‌السلام) هم همینطور است.